Już 15 lat przed rozpoczęciem produkcji samochodów, Honda aktywnie uczestniczyła w rozwoju przemysłu motoryzacyjnego. Prezentując się na najważniejszych światowych rynkach motoryzacyjnych, w ciągu 10 lat stała się międzynarodowym koncernem, w którym wysoka jakość i myśl techniczna były ściśle powiązane z poczuciem odpowiedzialności za pracowników i troską o ochronę środowiska naturalnego.

Pierwszym wyprodukowanym przez Hondę samochodem był sportowy dwumiejscowy kabriolet o nazwie S 500 oraz mały samochód dostawczy T 360, następnie nowa wersja S 600 coupe i w październiku 1965 roku - model L 700 z nadwoziem typu kombi. Model S 500 brał udział w wyścigach Spa-Sofia-Ličge, a wersja S 600 kierowana przez Denny'ego Hulme'a wygrała główną nagrodę w swojej klasie w wyścigach ADAC 600 Kms, zorganizowanych we wrześniu w Nurburging, dając Hondzie pierwsze zwycięstwo w rajdach samochodowych.

W marcu 1967 roku powstał mały samochód kompaktowy N 360, napędzany czterocylindrowym silnikiem o pojemności 354 ccm, osiągający 8500 obr./min i moc 31 KM. Miał przedni napęd, trzystopniową przekładnię automatyczną i osiągał maksymalną prędkość 71 km/h. Auta te były przeznaczone dla młodych Japończyków, przesiadających się z motocykli o "stopień wyżej". Samochód pojawił się akurat na początku wielkiego boomu na małe samochody w latach sześćdziesiątych.

Entuzjazm Soichiro Hondy związany z metodą chłodzenia silnika powietrzem przeniósł się na ekipę inżynierów. Metoda została wprowadzona do samochodu N 360 i jego następcy N 600, a później do wersji silnikowych o pojemności 1300 ccm. Ten mały, elegancki samochód miał chłodzony powietrzem silnik osiągający moc 100 KM i maksymalną prędkość 176 km/h, napęd przedni, poprzecznie umieszczony silnik i tarczowe hamulce oraz system DDAC (podwójne chłodzenie powietrzem), redukujący hałasy powstające w trakcie pracy układu chłodzenia. Złożony system kanałów ze specjalnymi płytkami chłodzącymi został skrupulatnie dopracowany w celu zmniejszenia rezonansu i w efekcie stał się jednym z najciszej działających układów chłodzenia. Śmiały pomysł zakładał również montaż systemu olejowego z suchą miską, okazało się jednak, że silniki te były ciężkie i kosztowne.

Elegancka wersja coupe doskonale się sprzedawała w 1970 roku, ale odmiana limuzyny została wyposażona w silnik chłodzony wodą w 1972 roku. To także zapoczątkowało autonomię Działu Badań i Rozwoju i wpłynęło pozytywnie na charakter firmy, budując jej indywidualizm, który pozostał charakterystyczny dla Honda Motor. Krótko po tym, Soichiro Honda został prezydentem firmy aż do 1973 roku, kiedy powierzono mu także funkcję głównego doradcy firmy.

W 1971 roku rozpoczęto prace nad nowym silnikiem CVCC, przystosowanym do spalania bardzo ubogich mieszanek; był znakomitym przykładem pomysłowości Hondy na rok przed wejściem w życie rygorystycznych amerykańskich norm, dotyczących emisji spalin (US Muskie 1975). CVCC był koronnym osiągnięciem firmy, budującym jej wizerunek jako daleko wykraczającej innowacyjnością poza aktualne osiągnięcia motoryzacji. Civic wyposażony w silnik CVCC umocnił pozycję Hondy w Stanach Zjednoczonych, które były  najważniejszym rynkiem.

Soichiro Honda osobiście testował nowe modele samochodów, aż do 65 roku życia, kiedy wycofał się z prezydentury (w 1973 roku). Zmarł w sierpniu 1991 roku, pozostawiając żonę Sachi, jednego syna i dwie córki.

Kolejni prezydenci firmy kontynuowali filozofię Hondy. Od momentu powstania (we wrześniu 1948 roku) Honda była sławna z powodu znakomitej technologii. W ciągu następnych 50. lat dołączyły do tego inne wartości, takie jak doskonała opieka socjalna, troska o środowisko naturalne oraz niezmiennie wysoka jakość produkcji wszędzie tam, gdzie firma "zapuściła korzenie".

 

źródło Honda Plaza